Tatarak zwyczajny (Acorus calamus) to roślina którą zna niemal każda osoba – porasta ona brzegi zbiorników wodnych i moczary. Tatarak wydziela bardzo silny zapach.
Tatarak można wykorzystać o wiele lepiej niż jako gwizdek (osoby z miasta pewnie nie są zorientowane w temacie) – kłącze suszy się w temperaturze do 35 stopni i wykorzystuje jako surowiec leczniczy.
Co zawiera tatarak? Olejek eteryczny w preparacie przeznaczonym do sprzedaży ma zawierać co najmniej 2,5% takiego olejku. Kłącze zawiera także związki garbnikowe, substancje gorzkie, śluzy i cukry (dużo skrobi) oraz kwasy organiczne.
Działanie.
Tatarak charakteryzuje gorzki smak – jak wszystkie gorzkie substancje będzie pobudzał układu pokarmowego. Tatarak pobudza apetyt i wydzielanie soku żołądkowego. Poprawia dzięki temu trawienie i przyjmowanie związków organicznych z pożywienia. Działa rozluźniająco na jelita, drogi odprowadzające żółć oraz moczowe. Przez to może działać delikatnie moczopędnie. Azaron i jego izomery mają działanie uspokajające i wzmacniające. Można stosować go również na skórę, ponieważ posiada działanie ściągające i bakteriobójcze.
Działania niepożądane. W pewnej książce traktującej o ziołach o działaniu odurzającym był wymieniony właśnie korzeń tataraku, który miał mieć rzekomo działanie halucynogenne. Nie wiem na ile jest w tym prawdy, aczkolwiek w innej książce rzucie tataraku miało mieć dobroczynne działanie na jamę ustną. Ze względu na zawartość azaronu radziłby nie przesadzać z używaniem tego zioła. Tatarak wchodzi również w skład ziół szwedzkich z których można przyrządzić samodzielnie półtora litra dobroczynnej nalewki.