Dobre zioła

Jako osoba o dość dużej świadomości tego, co jest zdrowe, a co nie, często popełniam większe lub mniejsze błędy żywieniowe, których potem żałuję. Czasem skuszę się na pyszną ciabattę z oliwką, innym razem, przesadzę z solą czy sosem sojowym, co niewątpliwie, nie jest obojętne dla zdrowia. Jest jednak kilka produktów, których nigdy nie biorę do ust i aż skręca mnie, gdy widzę, jak objadają się nimi inne osoby. Nie ma chyba gorszego produktu, niż syrop glukozo-fruktozowy – przebija on chipsy, kurczaki z KFC i pangę.

Przeglądając oferty sklepów internetowych, coraz częściej można spotkać się z produktami, które mają za zadanie zastąpić nam normalne posiłki. Są to zarówno szejki do rozpuszczania w wodzie, jak i batony i inne produkty. Czy są one, zgodnie z tym, co piszą o nich producenci, zdrową żywnością, czy wręcz przeciwnie?

Blog dobre zioła, powstał po to, by informować czytelników na temat fascynującego działania naturalnych preparatów. Od czasu do czasu chciałbym na nim zwrócić uwagę także na zagrożenia otaczającego nas świata, które są nie mniej groźne, niż zjadliwe bakterie i wirusy. W tym wpisie trochę o zjawisku, z którym spotykam się każdego dnia, czy to u siebie, czy to u znajomych – czyli o uzależnieniu od Facebooka.

Nazwa botaniczna to Gymnema sylvestre, co po łacinie, oznacza "kogoś nagiego z lasu". Roślina ma wiele innych nazw, takich, jak gurmar, gudma czy periploca. Gymnema sylvestre pochodzi z lasów tropikalnych Indii i Południowo-wschodniej Azji. Do prawidłowego wzrostu ta roślina wymaga wysokiej temperatury oraz dużej wilgotności. Opis rośliny - gymnema sylvestre, to zdrewniane pnącze przypominające nieco winorośl, z okrągłymi i eliptycznymi liśćmi. Kwiaty są żółte i kształtem przypominają dzwonki. W medycynie wykorzystuje się korzenie oraz liście tej rośliny.

Spośród kilku dostępnych produktów na zwiększenie poziomu testosteronu, dużym zaufaniem wśród sportowców, cieszy się buzdyganek. Jego łacińska nazwa to Tribulus terrestris, a pełna, polska nazwa, to buzdyganek naziemny. Roślina występuje w ciepłych rejonach Azji, Afryki, Australii oraz Europy. Najważniejsze zastosowania buzdyganka, to wspieranie budowania masy mięśniowej oraz siły. Jego działanie zostało potwierdzone podczas wielu badań. Wpływa on także na zwiększenie poziomu testosteronu u mężczyzn, dlatego jest szczególnie często stosowany przez kulturystów. Sugerowane dawkowanie preparatów zawierających buzdyganek, to od 85 do 250 mg trzy razy dziennie. Dzięki takiemu przyjmowaniu, powinieneś poczuć efekty i jednocześnie, ustrzec się ewentualnych działań ubocznych tej rośliny.   Osoby, które mają doświadczenie z przyjmowaniem preparatów z buzdyganka, są zdania, że to bezpieczny środek. Jedynie przyjmowany w dużych dawkach i bardzo często, może powodować takie dolegliwości, jak

Obserwując naszych znajomych, także tych starszych od nas, można łatwo zaobserwować, że popełniają oni szereg błędów zdrowotnych. Większość z nich, wynika z nieprawidłowych nawyków, które wyrabiamy w sobie z biegiem czasu. W tym artykule przedstawię kilka najważniejszych, nieprawidłowych nawyków, które niszczą nasze zdrowie. Dla większości osób interesujących się tematem zdrowia, tekst będzie wydawał się banalny, jednak moim zdaniem, warto stale podkreślać nawet te podstawowe informacje.

W mediach bardzo dużo mówi się na temat stresu, dlatego chciałem podjąć ten temat, także, na moim ziołowym blogu. Istnieje wiele mechanizmów i przyczyn powstania stresu, z których, na niektóre mamy wpływ i możemy im zapobiegać, a z innymi, musimy sobie radzić. Moim zdaniem, jedną z najważniejszych przyczyn stresu jest nasze niewłaściwe podejście do rzeczywistości, gdy martwimy się rzeczami, którym nie możemy zapobiec. 

Produkty spożywcze dostępne w sklepach, często zawierają wiele składników, które wpływają niekorzystnie na nasze zdrowie. Warto się przyglądać bliżej etykietom, w poszukiwaniu tych kilku substancji, które opisuje poniżej – mają one bardzo negatywny wpływ na nasz organizm.

Przez tysiące lat naszej bytności na Ziemi, nauczyliśmy się rozróżniać rośliny jadalne od trujących. Czasem robiliśmy to metodą prób i błędów, czasem, obserwując zwierzęta. Rośliny, które są jadalne, z czasem przekształciliśmy w jeszcze wydajniejsze i smaczniejsze odmiany, by lepiej nam służyły. Towarzyszy nam także mnóstwo roślin trujących.  Większość z nas prawdopodobnie zginęła by z głodu, albo uległaby zatruciu, gdyby przyszło nam żyć z dala od sklepów. Wolimy paczkowane, umyte i gotowe do zjedzenia porcje z supermarketu, ponieważ są bezpieczne i nie wymagają od nas wysiłku. Znacznie osłabł nasz instynkt poszukiwacza i łowcy i trudno jest nam rozróżnić rośliny trujące, od jadalnych. Oto lista kilku najbardziej trujących roślin na świecie, które rosną wokół nas.

Jedzenie zbyt dużej ilości błonnika, może sprawiać takie same problemy, jak całkowite wyeliminowanie go z diety. Do nadmiaru błonnika w diecie często dochodzi wtedy, gdy nagle zmieniamy dietę ze standardowej na warzywną, lub gdy stosujemy monodiety, opierające się na produktach wysokobłonnikowych. Niektóre osoby mają problem z nadmiarem błonnika dlatego, że zaczęły go przyjmować w formie osobnego preparatu. Przyjrzyjmy się bliżej najważniejszym objawom, które świadczą o tym, że w Twojej diecie może być za dużo błonnika.

Candida albicans jest pasożytniczym grzybem zaliczanym do rodziny drożdżaków. Najczęściej umiejscowiona jest w przewodzie pokarmowym człowieka, tworząc fizjologiczną florę jelita. Mała ilość grzyba nie spowoduje, że organizm nie będzie funkcjonował normalnie. Gdy sprzyjają mu odpowiednie warunki np. zła dieta, antybiotykoterapia, stres, Candida może znacznie się rozrosnąć. Jeśli system immunologiczny nie działa prawidłowo, drożdżak potrafi przedostać się poza przewód pokarmowy i przenieść się do innych części ciała. Z grzyba drożdżaka zmienia się w odporną na działanie antybiotyków i leków przeciwgrzybicznych bakterie.

Roślina jest znana najbardziej, jako lekarstwo na malarię. Jej nazwa ewoluowała z czasem, zarówno w języku angielskim, jak i w polskim. W języku polskim, nazywano ją chiną (na przykład w powieści Tai Pai Jamesa Clavella, którą gorąco polecam). W literaturze, występuje ona także w powieści „W pustyni i w puszczy”, Henryka Sienkiewicza. Inne nazwy chininy, to kora peruwiańska, kora jezuicka, fever tree (drzewo gorączki), quina quina. Skąd pochodzi chinina - chinina rośnie w niskich i średnich piętrach And, w Ameryce Południowej. Pochodzi z Peru i Ekwadoru.

Korzeń maca jest od setek lat stosowany przez mieszkańców And, jako naturalny sposób na pozbycie się różnych dolegliwości. W zimnym klimacie, ta roślina często stanowiła jedno z niewielu źródeł pokarmu, a w czasach obfitości, gdy nie brakowało innego pożywienia, stosowano ją raczej jako dodatek do standardowej diety. Na korzeń Maca powinny zwrócić uwagę przede wszystkim kobiety, ponieważ ma ona szereg ciekawych właściwości. Opowiem o nich więcej w tym artykule. Kilka z nich to: wpływ na życie seksualne i płodność oraz zmniejszanie negatywnych efektów menopauzy.