Jeżówka pospolita – przyciąga zdrowie i … motyle

Jeżówka jest bardzo popularnym ziołem, które
często wykorzystywane jest przy leczeniu grypy i przeziębienia.
Jest to rodzaj rośliny trawiastej z rodziny astrowatych.
Jeżówka była powszechnie stosowana przez Indian
od setek lat przed przybyciem osadników i europejskich
kolonizatorów. Jest to roślina endemiczna wschodniej i środkowej
ameryki północnej. Rośnie w wilgotnych preriach i otwartych
lasach.

Na początku 1800 roku jeżówka stała się
popularnym ziołem wśród ludzi, którzy osiedlili się w USA, a
wkrótce dotarła do Europy.
Jeżówka jest ogólnodostępna w aptekach,
sklepach i supermarketach w postaci herbat, ekstraktów, suszu,
kapsułkach i tabletkach.
Promotorzy jeżówki twierdzą, że zioło wspiera
układ odpornościowy i zmniejsza wiele objawów przeziębienia,
grypy i innych chorób i zakażeń.
Jeżówka to roślina wieloletnia. Jej rozwój
trwa wiele lat. Po osiągnięciu dojrzałości roślina mierzy w
przybliżeniu od 30 do 60 centymetrów. Jest lekko kolczasta i ma
duże fioletowe i różowe kwiaty, w zależności od gatunku. W
centrum kwiatu znajduje się głowa nasion, który również jest
kolczasty i ma kolor ciemnego brązu lub czerwieni.
Substancje aktywne zawarte w jeżówce.
Jeżówka jest złożoną
mieszanką substancji czynnych, z których niektóre mają
właściwości przeciwbakteryjne, natomiast inne odznaczają się
zdolnością wpływania na układ odpornościowy człowieka.
Wszystkie gatunki tej
rośliny posiadają związki zwane fenolami. Wiele roślin zawiera
fenole, substancje czynne, które kontrolują aktywność wielu
enzymów i receptorów komórkowych i chronią roślinę przed
infekcjami i szkodliwym działaniem promieniowania UV. Fenole mają
mocne właściwości antyoksydacyjne, które pozytywnie wpływają na
organizm ludzki.
Jeżówka zawiera
również alkiloamidy lub alkamidy, które mają wpływ na układ
odpornościowy. Zawiera również polisacharydy, glikoproteiny i
pochodne kwasu kawowego.
Jak skuteczna jest jeżówka?
Przeprowadzono liczne
badania w połowie 1990 roku, włącznie z randomizacją. Jednak
prawie wszystkie były sponsorowane przez producentów i sprzedawców
jeżówki i nie zostały uznane przez społeczność naukową.
Większość z nich informowała o świetnych korzyściach
zdrowotnych, które niesie za sobą stosowanie tego zioła.
Czy jeżówka nie ma
żadnego wpływu na leczenie lub łagodzenie objawów przeziębień?
Tak- naukowcy z
uniwersytetu z Connecticut przeprowadzili kilkanaście badań na
temat wpływu jeżówki na zapobieganie wystąpienia przeziębienia.
Doszli do wniosku, że jeżówka może zmniejszyć szansę złapania
przeziębienia o około 58%.
Odkryli również, że
to zioło może zmniejszyć okres trwania przeziębienia o około 1,4
dnia. Opublikowali swoje odkrycia w czasopiśmie z 2007 roku.
Nie- naukowcy z
Wisconsin poinformowali w czasopiśmie (2010 rok), że jeżówka nie
ma istotnego wpływu na przeziębienie, jedynie skraca o pół dnia
czas trwania objawów.
Nie- naukowcy z CMAJ
(2005 rok) stwierdzili, że żeń-szeń faktycznie zmniejsza
częstotliwość przeziębienia, jednak jeżówka nie.
Historia jeżówki
Jeżówka wąskolistna
była szeroko stosowana przez Indian ameryki północnej do ogólnych
celów medycznych.
W połowie XIX i na
początku XX wieku jeżówka była używana do leczenia zakażenia
wąglikiem, ukąszeń i jako lek przeciwbólowy.
Pod koniec 1920 i na
początku 1930 roku, jeżówka stała się niezwykle popularna w
Europie i Ameryce północnej jako lek ziołowy.
Jeżówkę po raz
pierwszy zastosowano w leczeniu przeziębienia, kiedy szwajcarski
producent suplementów błędnie zrozumiał, że zioło może
zapobiegać przeziębieniom i było używane do tych celów przez
indiańskie plemiona w południowej dakocie.
Jeżówka
nie była używana w leczeniu przeziębienia przez rdzennych Indian
amerykańskich. Niektóre z plemion, jak Kiowa i Cheyenne używali
jej do leczenia kaszlu i bólu gardła, a Pawnee powiedział, że, że
jest to skuteczny lek na ból głowy, natomiast Lakotah uważa, że
jeżówka jest doskonałym środkiem przeciwbólowym.
Zastosowanie
jeżówki jeżówki
Jeżówka
stosowana jest na całym świecie w szerokim zakresie chorób, stanów
i infekcji. Poniżej znajduje się lista- z wyjątkiem niektórych
badań cytowanych we wcześniej w tym artykule, większość korzyści
zostało niepotwierdzonych. Badania przyniosły sprzeczne wyniki co
do korzyści płynących z używania jeżówki:
-niestrawność
zespół
nadpobudliwości z deficytem uwagi
-zespół przewlekłego
zmęczenia
-błonica
-zawroty głowy
-opryszczka narządów
płciowych
-choroba dziąseł
-malaria
-migrena
-ból
-ukąszenia
grzechotnika
-reumatyzm
-zakażenie krwi-
posocznica
-kiła
-grypa
-zapalenie migdałków
-dur brzuszny
-zakażenia układu
moczowego
-infekcje pochwy
Kontrola jakości
jeżówki.
NIH
ostrzega konsumentów, żeby zwracali uwagę na produkty dostępne na
rynku. Wiele z produktów, które mają zawierać jeżówkę, nie
zawiera jej wcale lub w bardzo małym stężeniu. Badania
laboratoryjne wykazały, że niektóre produkty zawierające jeżówkę
są skażone arsenem, ołowiem i selenem.

Nie
dotyczy to oczywiście preparatów dopuszczonych do sprzedaży jako
leki i suplementy diety, które są dokładnie badane i wykazują
pozytywne działanie na organizm.